Eind dit jaar stopt Marc Michils (68) na tien jaar als algemeen directeur van Kom op tegen Kanker. Op vraag van het bestuursorgaan en om de continuïteit te verzekeren, wordt hij vanaf maart 2023 voorzitter van het bestuursorgaan van de organisatie. Hij blijft zich ook inzetten als actievoerder voor Kom op tegen Kanker.
De rekrutering van de nieuwe algemeen directeur start deze maand en zal gebeuren door een professionele, externe partner van Kom op tegen Kanker. De nieuwe algemeen directeur zou dan ten laatste eind dit jaar aan de slag gaan. ‘Kom op tegen Kanker is intussen een grote organisatie. We zijn de voorbije tien jaar sterk gegroeid. In cijfers: van 15 tot 20 miljoen euro aan opbrengsten naar 35 tot 40 miljoen euro, en van 40 medewerkers naar 80. Er zijn ook een heleboel initiatieven bijgekomen om kanker te vermijden, te bestrijden en te verzachten’, zegt Marc Michils. ‘De organisatie is daarnaast ook gegroeid in professionaliteit. In alle afdelingen leveren de collega’s schitterend werk, zowel op leidinggevend als op operationeel niveau. Dat is de verdienste van het hele team. We hebben de afgelopen tien jaar dus veel en belangrijke stappen gezet. De organisatie heeft vandaag een stevige basis, die ideaal is om verder te innoveren en te evolueren. De komst van een nieuwe algemeen directeur kan daar een extra impuls aan geven.’
Dit is de juiste stap op het juiste moment. Voor mij, en voor de organisatie.
Waarom neem je nu de beslissing om zelf te stoppen als algemeen directeur?
‘Omdat de timing goed zit. Voor de organisatie, nu de coronacrisis - hopelijk - bijna voorbij is en er een nieuw toekomstplan voor Kom op tegen Kanker op tafel ligt. En voor mezelf. Ik merk dat het oplossen van de dagdagelijkse problemen soms begint te wegen. Daarom had ik in het najaar van 2021 al aan het bestuursorgaan aangegeven dat ik wilde praten over mijn opvolging. Kom op tegen Kanker is een grote organisatie, met heel wat medewerkers, actievoerders, vrijwilligers en vele andere stakeholders. Ik ga hen allemaal enorm missen, net als de prachtige events, het mooie inhoudelijke werk en de geweldige realisaties. Ik ga zelfs de ministers missen, waarmee we op een constructieve manier heel wat zaken hebben kunnen verwezenlijken in de strijd tegen kanker. Maar ik wil het punt voor zijn waarop ik de functie van algemeen directeur niet meer kan dragen. Dit is voor mij het juiste moment om een andere rol op te nemen. De nieuwe algemeen directeur zal binnenkort nieuwe energie en ideeën meebrengen. Dat is altijd goed voor een organisatie.’
Waar staat Kom op tegen Kanker vandaag?
‘Kom op tegen Kanker heeft sinds zijn oprichting vele duizenden kankerpatiënten geholpen. Veel meer mensen kunnen de ziekte nu overleven en/of zagen hun levenskwaliteit tijdens of na een kankerbehandeling verbeteren. Dat is het allerbelangrijkste. Daarnaast mag je niet onderschatten hoe groot het draagvlak is dat door Kom op tegen Kanker werd gecreëerd om kanker aan te pakken. Er zijn elk jaar zoveel momenten waarop je voelt dat heel Vlaanderen achter onze missie staat. Waardoor we steeds meer kunnen realiseren, en kunnen wegen op het beleid. Als ik bij een minister kom, zeg ik bijvoorbeeld altijd: “onze duizenden actievoerders en vrijwilligers konden vandaag niet op de afspraak zijn. Net als de zovele betrokken kankerpatiënten, maar ze zijn er wel mentaal bij. Kunnen we het dan nu hebben over het dossier?” Het is dus ook onze achterban die ervoor zorgt dat ministers en andere beleidsmakers hun schouders mee onder de strijd tegen kanker zetten.’
Wat zijn de uitdagingen voor de komende jaren?
‘De eerste en belangrijkste uitdaging zit in onze missie: op een dag willen we kanker verslaan. Daar zijn we absoluut nog niet, aangezien één op drie mensen de ziekte nog altijd niet overleeft. Kom op tegen Kanker moet dus hard blijven doorgaan.’
‘Ook het verhogen van de levenskwaliteit van mensen met en na kanker blijft belangrijk. Ons streefdoel is dat kanker in de toekomst een leefbare, chronische ziekte wordt. De ziekte zal waarschijnlijk nooit verdwijnen uit onze samenleving, maar we kunnen wel de ambitie hebben om ze leefbaar te maken. We boekten al veel vooruitgang op dat vlak, maar we zijn er nog niet. Hoe meer mensen kanker overleven, hoe belangrijker het ook wordt dat we voor hen zorgen. Ook op psychosociaal vlak. Zodat iedereen zijn draai blijft vinden in de maatschappij.’
‘De bestaansreden van Kom op tegen Kanker is dus nog steeds gigantisch groot. Misschien zelfs nog groter dan ooit. We vragen zoveel mensen om zich in te zetten voor de strijd tegen kanker. Met elke cent, met elke vorm van inzet, geven die mensen Kom op tegen Kanker een mandaat: doe er iets goed mee, help kanker de wereld uit.’
Ik heb altijd veel energie kunnen tanken bij Kom op tegen Kanker.
Hoe ga je om met die verantwoordelijkheid?
‘Mee verantwoordelijk zijn voor de gezondheid en het welzijn van mensen is veel intenser dan ervoor zorgen dat een bedrijf meer winst maakt. Je moet die verantwoordelijkheid daarom opdelen in behapbare stukken om je doel te kunnen bereiken. De missie om kanker te verslaan, die geeft energie en vuur. Strijdlust. Daarna moet je rationeel nadenken hoe je die droom kunt verwezenlijken. Dan kom je uit bij enorm veel grote en iets minder grote dossiers. Gaande van het financieren van biomedisch en psychosociaal onderzoek tot het ondersteunen van mensen met kanker en hun naasten. Vandaar dat ons toekomstplan ook is opgedeeld in elf strategische en veertig operationele doelstellingen. We hebben tenslotte een marathon te lopen, en dat doe je kilometer per kilometer. Je moet je inspanningen doseren en regelmatig nieuwe energie tanken. Dat heb ik trouwens altijd kunnen doen bij Kom op tegen Kanker. Het is ook daarom dat ik de gemiddelde pensioenleeftijd al ruim ben overstegen. Je wilt je job graag goed doen als je zoveel energie krijgt van medewerkers, actievoerders, vrijwilligers en uiteraard van mensen met kanker en hun naasten.’
Hoe is het om vandaag ook zelf naaste van een kankerpatiënt te zijn?
‘Tien jaar lang heb ik met duizenden mensen over kanker gepraat. Telkens probeerde ik me zo goed mogelijk voor te stellen welke impact de ziekte op hen had. Nu mijn echtgenote kanker heeft en ik alles van dichtbij meemaak, weet ik nog beter wat het precies betekent. Hoe zwaar de kuren zijn en hoeveel pijn de ziekte brengt. Het maakt dat ik nog gemotiveerder ben om kanker de wereld uit te helpen. Het is dus niet zo dat ik binnenkort thuis in mijn zetel zal zitten niksen, mochten mensen dat denken. Ik kies wel voor een andere dosering. Ik ga wat meer tijd vrijmaken voor mijn familie, en om te reizen, maar ik blijf sowieso verbonden met Kom op tegen Kanker. Ik ga zeker nog mijn bijdrage leveren, aan Kom op tegen Kanker en aan de samenleving, maar op een andere manier.’
Ook als actievoerder?
‘Absoluut. Het kriebelde dit jaar al om me in te schrijven om één of twee ritten van de 1000 km mee te fietsen. De planning liet het nog niet toe. Volgend jaar rijd ik wel zeker mee met een eigen team: Het Charlie Chaplin-team, naar een van mijn idolen. Of misschien zoek ik nog wel een andere naam voor het team. Maar ik zal aan de start staan! Al moet ik dat plan eerst thuis nog even voorleggen. (lacht)’