Delen
‘Het eerste wat ze zei was: "ik heb nooit gebeden, ik heb een kindje van twee, wat gaat er met mij gebeuren?" Waarop ik zei: "er is er maar één die ons altijd alles vergeeft en dat is Allah."'
'Op een dag zat ik in het ziekenhuis. Ik had last van bloedarmoede en moest een paar uur aan de baxter. Ik was een beetje aan het rondwandelen toen ik een jonge moslima zag zitten. Ze was in gesprek met een dokter. Ik zag hem naar haar toe buigen en haar het slechte nieuws brengen. Dat ze niet meer te genezen was. Ze was zo erg in paniek dat ik naast haar ging zitten om met haar te praten.'
'Ik heb die dame uiteindelijk begeleid tot aan haar dood met alle praktische en emotionele zaken die daarbij komen kijken en ook na haar dood heb ik alle administratieve beslommeringen geregeld voor haar familie en kind.'
Wat we doen met Mopa maakt me trots
'Daarna wist ik meteen ook: hier moet ik iets mee doen en zo heb ik Moslims en Palliatieve Ondersteuning Antwerpen opgericht. Palliatieve Vlamingen komen immers meestal in een geoliede machine van uiterst professionele begeleiding terecht, maar moslim Vlamingen vinden vaak de weg ernaar toe niet. En er zijn zoveel culturele en taalbarrières bij moslims als het gaat over hersendode patiënten, het gebruik van morfine, thuis sterven of in het ziekenhuis, gesprekken met artsen…'
'Kom op tegen Kanker is me sinds 2011 beginnen steunen en ze hebben mijn subsidies onlangs verlengd tot 2019 omdat ze zien dat we met Mopa echt een unieke functie vervullen. En dat maakt me trots!’
Lees meer over psychosociale ondersteuning bij kankerpatiënten
Thema's:
Zorg
