Intramusculaire antilichaamgentransfer voor de in vivo productie en evaluatie van therapeutische antilichaamcombinaties in een muisborstkankermodel.

Monoklonale antilichamen zijn therapeutische eiwitten die kankercellen selectief kunnen doden en daarbij normaal weefsel ongemoeid laten. Ondanks hun toenemend belang in klinische praktijk wordt de toegankelijkheid en bredere toepassing bemoeilijkt door de hoge kost en langdurige nood voor frequente toedieningen. Het huidige project is opgebouwd rond de expertise van het Labo voor Therapeutische en Diagnostische Antilichamen, KU Leuven, en wil deze limitaties aanpakken door in te zetten op antilichaamgentransfer. Hierbij wordt de productie van therapeutische antilichamen overgelaten aan het lichaam zelf. Door het DNA dat codeert voor het antilichaam intramusculair toe te dienen, produceert en verspreidt de spier het beoogde antilichaameiwit in het bloed gedurende een lange tijd. In klinische praktijk kan antilichaamgentransfer zorgen voor een lagere kost, terwijl therapeutische efficiëntie en patiëntencomfort verbeterd kan worden door herhaaldelijke injecties van hoge antilichaamdosissen te vemijden. Het Labo kon recent succesvol aantonen dat adminstratie van het antilichaamcoderende DNA in muizenspieren leidt tot langdurige expressie van het beoogde antilichaam. Daarbij werd het coderend DNA in ‘minicircles’ gestopt, een innovatief type nonvirale vectoren dat enkele belangrijke voordelen heeft ten opzichte van de vectoren die momenteel in de kliniek worden getest. Het doel van mijn éénjarige project is om deze innovatieve techniek verder te ontwikkelen, enerzijds door een recent ontwikkeld antilichaamminicircle verder karakteriseren, en anderzijds door de meerwaarde van antilichaamgentransfer aan te tonen voor (combinatie)therapie in een muisborstkankermodel. De inhoud van dit project past perfect binnen de onderzoeksactiviteiten van het Labo, en vormt een sterke basis voor mijn verder doctoraatsonderzoek in het veld van antilichaamkankertherapie. De finale uitkomst van dit werk kan leiden tot significante innovaties in kankertherapie, waarbij een brede groep patiënten kan geholpen worden.