Promotors:
Project Partners:
Ugent
Budget uitgereikt door Kom op tegen Kanker:
€65.000
Samenvatting
Longvlieskanker of pleuraal mesothelioom is een kanker met een slechte prognose. Aan asbest blootgestelde personen vormen de belangrijkste risicogroep. Gezien het intensieve verbruik in het
verleden en de lange latentieperiode tussen de asbest blootstelling en het ontstaan van de tumor, wordt verwacht dat het aantal personen met longvlieskanker nog zal stijgen en zal pieken tussen 2015-2020. De behandeling van longvlieskanker is palliatief en bestaat meestal uit chemotherapie.
Een vroegtijdige diagnose en bijgevolg ook efficiëntere behandeling worden belemmerd door aspecifieke en laattijdige ziekteverschijnselen alsook door diagnostische moeilijkheden: een kijkoperatie of CT-geleide punctie voor het verkrijgen van weefsel, bijzondere kleuringen en expertise bij de microscopische diagnose. Een gevoelige, niet-invasieve diagnostische methode kan een vroegtijdige detectie van mesothelioom mogelijk maken bij asbest blootgestelden en zo, via een
eerdere behandeling, leiden tot een betere prognose.
De zoektocht naar eenvoudige, niet-invasieve diagnostische tests leidde recent naar het veld van de ademanalyse. De menselijke adem bevat een groot aantal vluchtige organische componenten (VOCs) die kunnen dienen als diagnostische merkers. Er zijn reeds meer dan 3000 verschillende VOCs (allen in een zeer lage concentratie) gedetecteerd in de menselijke adem. VOCs komen onder meer voort uit lichaamseigen biochemische processen die verband houden met ziekte-specifieke mechanismen en enzymreacties. Met de voorliggende patiënt-controle studie willen we longvlieskanker-specifieke VOCs opsporen en valideren om vervolgens een gestandaardiseerde ademtest te ontwikkelen voor de vroegtijdige diagnose van longvlieskanker.
verleden en de lange latentieperiode tussen de asbest blootstelling en het ontstaan van de tumor, wordt verwacht dat het aantal personen met longvlieskanker nog zal stijgen en zal pieken tussen 2015-2020. De behandeling van longvlieskanker is palliatief en bestaat meestal uit chemotherapie.
Een vroegtijdige diagnose en bijgevolg ook efficiëntere behandeling worden belemmerd door aspecifieke en laattijdige ziekteverschijnselen alsook door diagnostische moeilijkheden: een kijkoperatie of CT-geleide punctie voor het verkrijgen van weefsel, bijzondere kleuringen en expertise bij de microscopische diagnose. Een gevoelige, niet-invasieve diagnostische methode kan een vroegtijdige detectie van mesothelioom mogelijk maken bij asbest blootgestelden en zo, via een
eerdere behandeling, leiden tot een betere prognose.
De zoektocht naar eenvoudige, niet-invasieve diagnostische tests leidde recent naar het veld van de ademanalyse. De menselijke adem bevat een groot aantal vluchtige organische componenten (VOCs) die kunnen dienen als diagnostische merkers. Er zijn reeds meer dan 3000 verschillende VOCs (allen in een zeer lage concentratie) gedetecteerd in de menselijke adem. VOCs komen onder meer voort uit lichaamseigen biochemische processen die verband houden met ziekte-specifieke mechanismen en enzymreacties. Met de voorliggende patiënt-controle studie willen we longvlieskanker-specifieke VOCs opsporen en valideren om vervolgens een gestandaardiseerde ademtest te ontwikkelen voor de vroegtijdige diagnose van longvlieskanker.