Delen
Op donderdag 17 oktober, de twintigste Dag tegen Kanker, staan honderden vrijwilligers opnieuw paraat in ziekenhuizen om kankerpatiënten én bezoekers een geel lintje op te spelden. Een van hen is Dirk Strobbe, die zijn vrouw Virginie twee jaar geleden aan kanker verloor.
'Virginie was jarenlang actief als zorgvrijwilliger in de palliatieve eenheid van AZ Groeninge, tot ze zelf ten prooi viel aan een agressieve kanker’, vertelt Dirk. ‘Virginie had nog drie maanden te gaan. Door haar ervaring als zorgvrijwilliger wist ze heel goed wat haar te wachten stond, en kon ze zelf de bakens uitzetten. Zo had ze voor zichzelf uitgemaakt dat ze zou kiezen voor palliatieve sedatie: een harde noot om te kraken, maar het heeft ons geholpen om op een menswaardige manier afscheid te nemen. We genoten van de kleine dingen, zoals een dagelijkse wandeling of knutselen met de kleinkinderen. Ze maakte me ook vertrouwd met de huishoudelijke taken die ze vroeger zelf voor haar rekening nam. Het klinkt gek, maar als ik vandaag in de keuken sta, kijkt Virginie nog altijd over mijn schouder mee.’
Dag en nacht paraat
Wanneer Dirk moest werken, wisselden zorgvrijwilligers elkaar af om Virginie gezelschap te houden. ‘Dat heeft enorm veel voor ons betekend’, blikt Dirk terug op die zware periode. ‘Ook in het palliatief verblijf stonden 40 vrijwilligers dag en nacht paraat. Om de twee dagen losten ze elkaar af, want emotioneel is zoiets heel belastend. Dat wist Virginie zelf als geen ander. Toen ze er niet meer was, wou ik graag iets terugdoen. Voor haar en alle andere zorgvrijwilligers die zich elke dag opnieuw inzetten om het leed van kankerpatiënten en hun naasten te verlichten. Om zelf aan palliatieve begeleiding te doen, was de drempel voor mij te hoog. Uiteindelijk besloot ik om op de Dag tegen Kanker gele lintjes op te spelden aan het ziekenhuis waar Virginie jarenlang als zorgvrijwilliger actief was. Op de Dag tegen Kanker staan de patiënten zelf in het zonnetje. Even tijd vrijmaken is het minste wat ik voor hen kan doen. Dat deed ik een jaar geleden voor het eerst, en nu ben ik opnieuw van de partij.’
Positieve energie
Tijdens de vorige Dag tegen Kanker bemande Dirk de ingang van het ziekenhuis voor personeel en bezoekers. ‘Die reageerden doorgaans heel enthousiast’, zegt hij. ‘Bij sommige mensen merkte ik echter dat ze me bewust ontweken. Achteraf bleek dat ze naar het ziekenhuis kwamen voor hun eerste chemo. Op zo’n moment loop je uiteraard met een pak onzekerheden rond. Je merkt ook snel aan de gelaatsuitdrukking of iemand de behoefte heeft om z’n ziel te luchten. Bij het buitenkomen klampten ze me wel aan voor een babbel. Dan waren ze meer op hun gemak en kwamen de verhalen naar boven. Ik vind het belangrijk om daarnaar te luisteren. Om een stukje van de positieve energie die ik van Virginie heb meegekregen, bij hen over te brengen. Ze is dus nog altijd een beetje bij ons. Zeker ook wanneer ik op 17 oktober opnieuw in de inkomhal van het ziekenhuis sta.’
Doe mee aan de Dag tegen Kanker op 17 oktober!
© Joost Joossen
