Waarom je oorlogstaal in communicatie met patiënten best vermijdt

Waarom is het geen goed idee om oorlogsmetaforen als ‘strijden en vechten’ tegen kanker’ te gebruiken bij patiëntencommunicatie? En mag het dan wel bij actievoerders?

‘De strijd aangaan met kanker, blijven vechten tegen kanker, knokken tegen de ziekte …’ Iedere patiënt krijgt het wel eens te horen. Die oorlogsmetaforen gebruiken in communicatie met of over patiënten doet echter meer kwaad dan goed …

Uit onderzoek blijkt dat dergelijke beeldspraak patiënten soms fatalistisch en angstig maakt. Ze ervaren een neutraal gesprek met de dokter (of andere medische omkadering) als beter.

Marc Michils, algemeen directeur bij Kom op tegen Kanker: ‘In gesprekken met patiënten worden termen als ‘vechten’ en ‘strijden’ het best vermeden. Het geeft impliciet aan dat de patiënt extra zijn best moet doen. Bij sommigen kan het idee van vechten foute verwachtingen creëren. Bij andere kan het leiden tot een schuldgevoel: ik heb onvoldoende gevochten.’
 

Wat het werk van wetenschappers en dokters betreft, zit het anders. Voor hen is kanker wél een strijd, een voortdurende missie om behandelingen steeds beter te maken opsporing steeds efficiënter.

Ook voor actievoerders is het mobiliserende taalgebruik vol oorlogsmetaforen geen enkel probleem, integendeel. Marc Michils: ‘Als ik voor een groep vrijwilligers sta, die staat te popelen om aan een actie te beginnen, heb ik het ook over ‘een strijd’. Voor actievoerders is het motiverend, een taal om solidariteit uit te drukken. Maar dat is een heel andere context dan de communicatie naar een patiënt toe. Daar laten we die oorlogstaal beter achterwege.’

Meer informatie en tips over hoe je het best kunt communiceren met mensen met kanker, vind je op www.allesoverkanker.be/hoe-reageren-als-iemand-die-u-kent-kanker-heeft.