Delen
Prostaatkanker is niks om je voor te schamen. Dat lijkt evident, maar is het niet. ‘Het gaat om je mannelijkheid, hè’, zegt Patrick De Pauw. Hij is blij dat Kom op tegen Kanker en het tv-programma Alles in de strijd het thema bespreekbaar maakten.
‘Mij overkomt het niet … Als oud-militair en -politieman had ik zware fysieke tests doorstaan. Ik ging ervan uit dat kanker alleen andere mensen trof. Tot ik geopereerd moest worden wegens een liesbreuk en de arts erop aandrong dat ik eerst een urologisch onderzoek zou ondergaan. Die eerste PSA-test was goed, maar toen ik een jaar later op controle ging, bleek de waarde ineens verdubbeld. Onderzoek wees uit dat ik twee kwaadaardige tumoren had, vlak bij de zenuwbanen. Thuis begon ik te googelen: niet opbeurend. Omdat ik in mijn carrière veel met de dood in aanraking ben gekomen, reageerde ik redelijk nuchter. Ik moest meteen mijn euthanasie-aanvraag in orde hebben. Mijn vrienden vonden dat raar, maar ik wilde op het ergste voorbereid zijn. Op 1 september werd mijn prostaat verwijderd. Zenuwsparend, gelukkig. Daardoor is er minder kans op blijvende erectieproblemen. Ook met het urineverlies gaat het de goeie kant op. Zelf ben ik heel open over mijn ziekte. En daardoor vertrouwen vrienden en kennissen me plots toe dat zij ook al met prostaatkanker te maken kregen. Terwijl ze daar nooit eerder iets over verteld hadden. Dat bewijst toch hoe groot het taboe nog is?’
© Joost Joossen
Thema's:
Lotgenoten
Preventie
Vroegopsporing
